Мајка им се спротивставила на докторите кои ја советувале да ги абортира близначките со Даунов синдром кои ги носела во својата утроба. Таа е пресреќна со одлуката и вели дека лудо ги сака своите ќерки и дека не сака да промени ништо.
Веројатноста да се зачне со близнаци кои имаат Даунов синдром е еден на милион.
Кога Рејчел Прискот и нејзиниот сопруг Коди дознале дека ќе имаат близначки, биле пресреќни. Тие веќе имале две деца, но нетрпеливо очекувале да го прошират своето семејство. Сепак, за време на еден од прегледите, докторот забележал дека нивните близначки Шарлот и Анет имаат проблеми со срцето и дека голема е веројатноста да имаат Даунов синдром.
Уште во првите недели од бременоста, шест доктори ги советувале да направат дополнителни тестирања и ако се потврдат нивните сомнежи, Рејчел да абортира. Тие одбиле, бидејќи резултатите воопшто не им биле важни. И двајцата биле одлучни дека сакаат да ги задржат бебињата.
„Слушавме за нивната загриженост дали нашите девојчиња имаат Даунов синдром, кога без никакви сомнежи, тие имаа срцеви маани. Информациите за нивната срцева состојба беа занемарени со напнување за дополнителни генетски тестирања и потенцијален абортус. Сакав да им објаснам колку далеку сум од сакање да ја прекинам бременоста, но во тој момент, можев само да седам и да молчам“ – рекла Рејчел.
Дијагнозата на Шарлот и Анет била потврдена по нивното раѓање. Само Шарлот имала проблеми со срцето и на 6-месечна возраст поминала низ операција. Анет се родила без срцева маана.
„Луѓето околу нас, гледаа на темата Даунов синдром со тага. Претпоставуваа дека ние ќе тагуваме, но ние брзо ги уверивме дека во нашите срца не чувствуваме никаква тага за нашите прекрасни, живи, активни девојчиња и нивните екстра хромозоми“ – додала таа.
Читајќи книги за Даунов синдром, Рејчел била изненадена колку многу внимание се посветува на советите поврзани со тагувањето и жртвите кои семејството треба да ги направи. Таа вели дека Дауновиот синдром им се претставува на идните родители како нешто негативно и поради тоа, таа се залага да го промени тоа.
„Сакам сите родители да знаат колку се прекрасни лицата со Даунов синдром ПРЕД да очекуваат такво дете. Кога би знаеле колку неверојатно големи среќници се што зачнале дете со толку многу ‘екстра’, тогаш можеби ќе се откажат од тагувањето кое се случува многу често при ваквите дијагнози и ќе го заменат со славење“ – вели Рејчел.
Таа им порачува на сите оние кои ќе добијат дијагноза Даунов синдром, да разговараат со други родители кои имаат дете со ова нарушување. „Мој совет е да се поврзете со други родители, бидејќи ние колективно сме согласни дека да имаш дете со Даунов синдром е како откривање на твојата најдобра верзија и истовремено добивање на лотарија“.
„Лудата љубов што ја имаме кон нашите девојчиња ги надминува сите емоционални притисоци предизвикани од нивните медицински потреби. Сè уште неспорно би избрала моите деца да бидат онакви какви што се“ – вели среќната мајка.
