Изминативе денови беа најтешките денови во поновата историја на нашата држава.
Додека поради некои личности ја губевме вербата во институциите и човештвото, други ни ја враќаа со својата пожртвуваност и несебичност.
Александра Ристовски, координатор во Црвен крст на град Скопје, напиша моќен статус со кој им се заблагодари на 165-те лица од Црвен крст кои неуморно работеа и помагаа насекаде каде што имаше потреба по трагедијата во Кочани.
Не се дишеше овие денови во Македонија. Огромен камен нѐ притискаше сите нас. Најтажна пролет за земјата, за семејствата, за мајките, за сестрите, за браќата... за заедницата.
Но, да кажам и да напишам неколку збора за оние 165 кои изминатите денови беа во црвените униформи со знак на Црвен крст. Тие секаде ги гледавме, на извлекување на телата, на идентификација на телата, на носење на облеката на жртвите, на последно збогум во капелата, на погребите, на СОС телефоните, на поделба на водата, на подавање на ќебиња пред болниците, во смирување на семејствата...Тие 165 се и млади и возрасни, и волонтери и професионалци, искусни (каде се добива вакво искуство?) и неискусни, но сепак само луѓе. Дел од нив ги познаваа жртвите и повредените, со некои другарува, со некои растеа, со некои одеа заедно на училиште... верувам дека им било претешко. Некои од нив беа 24 часа на терен. Им ја чувствуваме тежината, притисокот кој го носат, емоциите кои ќе експлодираат... но важно беше да се остане смирен, прибран и достоинствено сѐ да се заврши.
Се завршивте, бевте на ниво на оваа претешка и претажна задача, и ви благодариме во името на сите нас.
Сега е време на тагување по вашите сакани, по вашите другари и другарки. Нека им е лесна земјата на оние кои не се повеќе меѓу нас, а на останатите да се вратат дома, добри и здрави кај своите семејства!
